Badania naukowe

Badania kliniczne dotyczące skuteczności postępowania dietetycznego w otyłości i zaburzeniach lipidowych wykazały, że glukomannan, jako rozpuszczalny w wodzie błonnik pokarmowy, wykazuje szereg korzystnych cech(1)(2). Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że glukomannan odznacza się znacznie wyższą skutecznością w redukcji masy ciała oraz normalizacji zaburzeń lipidowych niż błonnik nierozpuszczalny w wodzie(3)(4).

Vita(5) donosi, że połączenie diety niskokalorycznej i glukomannanu, jest znacznie bardziej skuteczne w redukcji masy ciała u osób otyłych niż stosowanie samej diety. Birketvedt natomiast w swojej pracy wykazała, że stosowanie glukomannanu wraz z dietą niskokaloryczną redukuje masę ciała u osób z nadwagą średnio o 3 kg na miesiąc. Dodanie do terapii kolejnych form błonnika nie zwiększa tego efektu. Wzrost redukcji masy ciała można osiągnąć poprzez wdrożenie u pacjenta systematycznego wysiłku fizycznego, obok diety niskokalorycznej i stosowania glukomannanu.(6)

Vuksan w pracy z roku 2000 wykazał, że glukomannan odznacza się wysoką efektywnością w normalizacji zaburzeń metabolicznych, a w szczególności zaburzeń lipidowych nawet u pacjentów z wysokim ryzykiem kardiologicznym. Badacze zaobserwowali zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego średnio o 19%, cholesterolu LDL o 29% oraz zmiejszenie stosunku cholesterolu LDL do cholesterolu HDL aż o 22%(4).

Natomiast Arvill i Bodin w swojej pracy zaobserwowali, że glukomannan w dawce 3,9 g na dobę u pacjentów z hipercholesterolemią, redukuje stężenie cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL, nawet wtedy, gdy pacjenci nie dokonują żadnych zmian w diecie ani aktywności fizycznej(7). Glukomannanu wykazuje zdolność do wiązania kwasów żółciowych. Prowadzi to do zwiększonego ich usuwania z organizmu oraz redukcji wchłaniania cholesterolu(7). W efekcie skutkuje normalizacjią zaburzeń lipidowych i pomaga utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu we krwi.